Топлотен удар
Зголемената надворешна температура во комбинација со висок процент на влажност на воздухот може да предизвика топлотен удар. Тоа е опасна по живот состојба која се јавува поради зголемено создавање и/или намалено ослободување на телесна топлина. Најчесто се јавува кај доенчиња и мали деца поради неразвиеноста на нивните терморегулаторни центри. Зголемената влажност на воздухот за време на летните горештини и несоодветното прегревање на телото со облека и ќебиња придонесуваат за појава на топлотен удар. Често се јавува во прегреани сали каде се одржуваат натпревари, на патувања итн. Се јавува и во ситуации кога едно лице е изложено на тешка физичка работа во топла и влажна средина (спортисти, војници, физички работници).
Симптомите и знаците на топлотен удар вклучуваат: висока телесна температура која може да се искачи до 41°C во рок од 10 до 15 минути, забрзан пулс, тахикардија, забрзано плитко дишење, жед, силна прободувачка главоболка како со нож, вртоглавица, неправилен ритам на дишење, зуење во ушите, малаксаност и губење на свеста. Потењето престанува, а кожата станува сува и воспалена.
Прва помош
Доколку повредениот е свесен, сетот мерки и чекори за санација на топлотниот удар започнува со преместување на повредениот во сенка, или ладна и проветрена просторија и ставање во лежечка положба со подигната положба на глава. Температурата на телото се намалува со отстранување на вишокот облека и ладење со ладна вода (но не поладна од 18°C), ставање ладни облоги на задниот дел од главата и главата, обвиткување на препоните, вратот, грбот и пазувите со влажен чаршав. Ладењето треба да продолжи додека температурата на телото не падне на 37,5°C. Исто така, на повредениот треба да му се даде чај, овошни сокови и солена вода (една лажичка сол на 11 вода) за да се надомести изгубената течност, односно потење и одржување на нормална телесна температура.
Доколку повредениот не е свесен, треба да се стави во странична релаксирачка положба, да се провери дишењето, да се отворат дишните патишта и да се започне со реанимација. Дополнително, потребно е постојано мерење на телесната температура, а во согласност со висината на температурата, и ладење на повредениот.